Από Ms Green & Mr Yellow
φωτογραφική επιμέλεια:
«Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα αγόρι, ο Peter Pan, που αποφάσισε να μην μεγαλώσει ποτέ. Κι έτσι πέταξε μακριά, στη χώρα του Ποτέ, που υπάρχουν πειρατές. Αλλά ήταν τόσο μόνος… Χρειαζόταν μια Wendy… Που έλεγε ιστορίες με τη Χιονάτη , τη Σταχτοπούτα, την Ωραία Κοιμωμένη. Όχι ιστορίες αγάπης, αλλά περιπέτειες που το καλό θριαμβεύει και νικάει το κακό, και όλες τελειώνουν με ένα φιλί. Εκείνη του έλεγε ιστορίες, κι εκείνος της έμαθε να πετάει, με χαρούμενες σκέψεις …Κι αιωρείσαι… Κι αν δεν έχεις χαρούμενες σκέψεις, χρειάζεσαι νεραϊδόσκονη… Πώς αλλιώς; Κι ο Peter Pan; Θα τον εμπόδιζαν οι άσχημες σκέψεις να πετάξει;
Ο Peter Pan δεν έχει ποτέ άσχημες σκέψεις…!»
Κι αν εσείς τον λέτε Peter Pan, εμάς μας θυμίζει πολύ τον Δημήτρη, που γνωρίσαμε στη "Γενιά των 592 ευρώ" και θα ‘θελε πολύ να ταξιδέψει στη χώρα του Ποτέ έχοντας όνειρό του να ενσαρκώσει στο θέατρο αυτόν τον ρόλο.
Fouska: Στο ξεκίνημά σου, όταν έμαθες για τις εξετάσεις του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, γνωρίζουμε πως πήρες το πρώτο αεροπλάνο και πήγες. Γενικά, στη ζωή σου, παίρνεις τόσο ξαφνικές αποφάσεις ή έχεις έναν προγραμματισμό;
Δ.Μ.:Η αλήθεια είναι ότι λειτουργώ πολύ αστραπιαία, αλλά, ως παρθένος στο ζώδιο, με διακρίνει ταυτόχρονα και η τάξη, όπως και ο προγραμματισμός. Καμία κίνησή μου δεν είναι επιπόλαιη όσο ξαφνικά κι αν γίνεται. Δηλαδή, μου φαίνεται φυσιολογικό το ότι πήρα το πρώτο αεροπλάνο και πήγα. Δεν εξεπλάγην καθόλου με τον εαυτό μου.
Fouska: Πριν στρέψεις το ενδιαφέρον σου στην ηθοποιία, με τι είχες ασχοληθεί; Αν κάποια στιγμή στη ζωή σου έπρεπε να ακολουθήσεις άλλο επάγγελμα, ποιό θα ήτα αυτό;
Δ.Μ.: Σπούδασα πολιτικές επιστήμες στο Καποδιστριακό και κάποια στιγμή άνοιξα ταξιδιωτικό γραφείο με τον κολλητό μου. Η αλήθεια είναι πως τίποτα από τα δύο δεν με ελκύει. Από κει και πέρα δεν πιστεύω πως ένας άνθρωπος είναι γεννημένος για να κάνει ένα και μόνο επάγγελμα. Αν ποτέ ανακαλύψω πως κάτι με γεμίζει περισσότερο από την ηθοποιία, θα το ακολουθήσω. Γενικά, έχω πάντα στο μυαλό μου, πως, επειδή το επάγγελμα μου είναι αβέβαιο, ανά πάσα στιγμή μπορεί να μείνω άνεργος. Ωστόσο, από μικρός ήθελα πολύ να ανοίξω ένα βιβλιοπωλείο!
Fouska: Πέρα από τις τηλεοπτικές σου συνεργασίες, οι οποίες σ’ έκαναν πιο αναγνωρίσιμο, βλέπουμε πολύ αξιόλογες θεατρικές με ανθρώπους καταξιωμένους στον χώρο τόσο με το Κ.Θ.Β.Ε. όσο και με το Εθνικό Θέατρο. Πώς σου δόθηκαν αυτές οι ευκαιρίες;
Δ.Μ.: Πιστεύω πολύ στην τύχη και στην πολλή δουλειά. Από τη στιγμή που αποφοίτησα, πάλεψα πάρα πολύ για να διεκδικήσω αυτό που ήθελα. Δούλεψα και δουλεύω πολύ, πήγα σε πάρα πολλές ακροάσεις, ώστε να κάνω έναν κύκλο και σιγά σιγά άρχισαν να προστίθενται στο βιογραφικό μου κάποια μικρά μου βήματα, τα οποία με βοήθησαν να συνεχίσω. Ακόμη πηγαίνω σε ακροάσεις, απλώς στην αρχή ήταν πιο δύσκολο να επιλεχθώ και φυσικά δεν υπήρχαν καν προτάσεις.
Fouska: Με ποια κριτήρια αποφασίζεις να πεις το «ναι» σε μια δουλειά;
Δ.Μ.: Αρχικά, πρέπει να πω πως νιώθω πολύ τυχερός, γιατί ό,τι μου έχει προταθεί μου άρεσε πάρα πολύ. Θεωρώ πως σημαντικά κίνητρα είναι το κείμενο που θα μου δοθεί, αλλά και οι συνεργάτες που θα δουλέψουμε μαζί. Πολλές φορές το ένα με ελκύει περισσότερο από το άλλο και αποτελεί μοναδικό κίνητρο για μένα.
Fouska: Ο «δυσκολότερος» ρόλος που σου έχει δοθεί;
Δ.Μ.:Ο πιο ιδιαίτερος ρόλος που μου δόθηκε ήταν ο Μπίσοπ, στην παράσταση «Χοντροί άνδρες με φούστες», την οποία ανεβάζαμε για 2 χρόνια στο θέατρο «Χώρα». Ένας ρόλος σταθμός για την μετέπειτα πορεία μου, ρόλος πολύπλοκος λόγω των μεταπτώσεων του χαρακτήρα του ήρωα. Κάθε βράδυ αναζητούσα τι θα γίνει με κείνον και με μένα και αυτό μου άρεσε πάρα πολύ! Ήταν μεγάλη πρόκληση για μένα και θα ήθελα να το ξαναπαίξω.
Fouska: Φέτος εμφανίζεσαι στο «Θέατρο Αθηνών» μαζί με τον Κώστα Γάκη και μας παρουσιάζετε την «Κατσαρίδα». Για ποιόν λόγο να επιλέξουμε να τη δούμε; Πες μας λίγα λόγια για την παράσταση.
Δ.Μ.: Είναι πάρα πολλοί οι λόγοι, για τους οποίους θα σας πρότεινα να έρθετε να τη δείτε! Όταν τη δείτε θα καταλάβετε. Η ιστορία της «Κατσαρίδας» ξεκινά πριν από 5χρόνια όταν ο Κ. Γάκης και ο Β. Μαυρογεωργίου ξεκίνησαν να γράφουν και να αυτοσχεδιάζουν μεταξύ τους. Φιλοξενήθηκε στο θέατρο του Ν. Κόσμου για 2 χρόνια, πήγε στη Θεσσαλονίκη, έκανε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα και φέτος επιστρέφει στη Αθήνα σε μία πιο σκοτεινή εκδοχή, με το σενάριο στην αρχική του μορφή και με την αθωότητα που είχε τότε. Πρόκειται για μια ντανταϊστική κωμωδία τσέπης, μια κωμωδία καταστάσεων. Στηρίζεται καθαρά στον μινιμαλισμό του θεάτρου, όπου ο ηθοποιός αφηγείται με κύρια εργαλεία το σώμα και τη φωνή του. Τα σκηνικά, δηλαδή, είναι ελάχιστα έως ανύπαρκτα! Το έργο έχει να κάνει με την ιστορία μιας κόκκινης μικρής κατσαρίδας, η οποία διεκδικεί τα «θέλω» της και δυστυχώς στη δική της Κατσαριδούπολη αυτό δεν επιτρέπεται. Έτσι εξορίζεται και προσπαθεί να πραγματοποιήσει το όνειρό της.
Δ.Μ: Είχε ξεκινήσει από το καλοκαίρι με κάποιες εμφανίσεις στο Κ44. Είναι ένα λαϊκό θέαμα, μια ιδέα του Λ.Φισφή, ο οποίος έγραφε το σενάριο της «Γενιάς των 592 ευρώ», όπου 4 ηθοποιοί (Ζ.Ρούμπος, Ι.Τριανταφυλλίδου, Γ.Βαγιάτας ,Δ.Μακαλιάς) αυτοσχεδιάζουν επί σκηνής με παιχνίδια και κωμικά σκετς. Το κοινό παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στους αυτοσχεδιασμούς.
Fouska: Το stand-up comedy είναι μια πρωτόγνωρη εμπειρία για εσένα; Πως την αντιμετωπίζεις;
Δ.Μ.: H αλήθεια είναι ότι δεν το έχω ξανακάνει και για αυτό δεν το αντιμετωπίζω χαλαρά, καθώς είναι άγνωστο για εμένα. Εκείνη την ώρα δεν έχω να κάνω με κάποιο ρόλο, αλλά με τον ίδιο μου τον εαυτό και δεν γνωρίζω ούτε εγώ τι μπορεί να προκύψει. Είναι μια τεράστια πρόκληση ,είναι κάτι πολύ όμορφο και λυτρωτικό ταυτόχρονα.
Fouska: Το πρόγραμμά σου, λοιπόν, είναι αρκετά φορτωμένο αυτό τον καιρό , αλλά σου αρέσει να ζεις την ημέρα σου γενικά. Πως θα περιέγραφες την πιο ήρεμη από αυτές;
Δ.Μ.: Ήρεμη μέρα δεν έχω ακόμα, την αναζητάω! Αλλά για εμένα ήρεμη μέρα θα ήταν μία μέρα που θα ξυπνούσα μια ώρα που θα ήθελα εγώ! Θα ‘θελα να κάτσω στο σπίτι μου, να ξεκουραστώ, να φάω, να δω μια ταινία… Θα ‘θελα πάρα πολύ να μάθω να μαγειρεύω… Και ίσως να βγω το βράδυ μια βόλτα…
Fouska: Ποιές είναι οι επιλογές σου όταν βγαίνεις;
Δ.Μ: Προτιμώ μπαράκια με χαμηλή μουσική για να μπορώ να μιλάω με τους φίλους μου ήρεμα και να περνάμε καλά. Θα πάω και σε κάποια μουσική σκηνή, στο σινεμά…
Fouska: Ποια είναι η τελευταία ταινία που είδες στο σινεμά;
Δ.Μ.: Είδα το «Τανγκό των Χριστουγέννων» και μου άρεσε πάρα πολύ. Να το δείτε οπωσδήποτε! Είναι μια εξαιρετική ελληνική ταινία, κάτι σπάνιο στις μέρες μας, με ωραίο cast, ωραία φωτογραφία και με λεπτό γούστο. Είμαι της άποψης ότι όλα τα πράγματα οφείλουμε να τα ζούμε στις πραγματικές τους διαστάσεις, για παράδειγμα, με πληγώνει αφάνταστα η πειρατεία μέσω internet. Καταλαβαίνω ότι υπάρχει οικονομική κρίση, αλλά θεωρώ ότι, αν όντως ένας καλλιτέχνης σου αρέσει πολύ, θα αγοράσεις το CD ή θα πας στο cinema να δεις την ταινία του. Θεωρώ ότι δεν είναι απλά ένα CD ή μια ταινία, αλλά όλα αυτά αποτελούν μια ολοκληρωμένη εμπειρία.
Fouska: Τι είναι για σένα τα Χριστούγεννα;
Δ.Μ.: Γενικά είμαι πολύ αισιόδοξος άνθρωπος και οι γιορτές μ’ αρέσουν πολύ, γιατί όλοι είμαστε πιο χαμογελαστοί. Τα Χριστούγεννα είναι μια γιορτή που μ’ αρέσει να την περνάω οικογενειακά.
Fouska: Έχεις ασχοληθεί με φιλανθρωπικά έργα εν όψει των ημερών;
Δ.Μ.: Με το MEGA είχαμε κάνει μια κίνηση για την καταπολέμηση του Aids και πάντα έχουμε στο μυαλό μας να βοηθάμε όσο μπορούμε, όχι μόνο λόγω των εορτών. Το θεωρώ λίγο αστείο που θυμόμαστε μόνο στις γιορτές ότι κάποιος πεινάει.
Fouska: Πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 10 χρόνια από τώρα;
Δ.Μ.: Θα ήθελα πάρα πολύ να παντρευτώ και να κάνω οικογένεια.
Fouska: Ποια είναι η σχέση σου με το internet και την ενημέρωση μέσω αυτού;
Δ.Μ.: Η αλήθεια είναι πως πλέον δεν μπορώ να παρακολουθώ τηλεόραση, λόγω δουλειάς. Μ’ αρέσει ότι στα blogs βρίσκεις πιο αντικειμενική ενημέρωση σε αντίθεση με την τηλεόραση, είναι όμως τόσες πολλές οι πληροφορίες που υπάρχουν στο internet που πολλές φορές «χάνομαι» και δυσκολεύομαι να βρω το υλικό που γυρεύω. Παρ’ όλα αυτά δεν μπορώ να αποκλείσω την έντυπη ενημέρωση, μ’ αρέσει πολύ να διαβάζω τα νέα στην εφημερίδα, είναι άλλη η αίσθηση!
Fouska: Σ’ ευχαριστούμε πολύ Δημήτρη!
Δ.Μ.: Εγώ ευχαριστώ παιδιά!
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ FOUSKANEWS
«Πώς λέγεται η μικρή κατσαρίδα της ομώνυμης θεατρικής παράστασης και ποιό είναι το όνειρό της;» Απαντήστε στην ερώτηση, στέλνοντάς μας email στο fouskanews@gmail.com με το ονοματεπώνυμό σας και το τηλέφωνό σας. Έξι τυχεροί από εσάς θα κερδίσουν από μία διπλή πρόσκληση για την παράσταση του Δημήτρη Μακαλιά, «Κατσαρίδα» , για την επόμενη εβδομάδα.
«Θέατρο Αθηνών»
Σκηνοθεσία - Μουσική: Κώστας Γάκης
Σκηνικά - Κοστούμια: Αγγελίνα Παρασκευαϊδη
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Παίζουν: Κώστας Γάκης, Δημήτρης Μακαλιάς
Σκηνικά - Κοστούμια: Αγγελίνα Παρασκευαϊδη
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Παίζουν: Κώστας Γάκης, Δημήτρης Μακαλιάς
Βουκουρεστίου 10 ,
Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη στις 21.15
Γενική Είσοδος: 18€
Φοιτητικό: 15€
Φοιτητικό: 15€
Ευχαριστούμε πολύ το Inn CA FE, για τη φιλοξενία του!
Για περισσότερο φωτογραφικό υλικό πατήστε εδώ --> Συνέντευξη με τον Δημήτρη Μακαλιά.
Για περισσότερο φωτογραφικό υλικό πατήστε εδώ --> Συνέντευξη με τον Δημήτρη Μακαλιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου