Mr. Yellow
Η γρίπη είναι μια οξεία λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος που
προκαλείται από διάφορους ιούς οι οποίοι μπαίνουν στον οργανισμό μας με
την εισπνοή σταγονιδίων που εκπέμπονται με την ομλία, τον βήχα ή το
φτέρνισμα των νοσούντων.
Υπάρχουν 3 βασικοί τύποι ιών που προκαλούν τη γρίπη ήτοι ο Α, ο Β και ο C. Ο τύπος Α προκαλεί τις πιο σοβαρές λοιμώξεις και ο C τις πιο ελαφρές. Έξαρση της γρίπης παρουσιάζεται μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαρτίου οπότε και εκδηλώνονται κάθε χρόνο σποραδικά κρούσματα.
Κάθε 2-3 χρόνια συνήθως έχουμε εμφάνιση επιδημιών γρίπης, ενώ κάθε 10-15 χρόνια έχουμε πανδημίες όπου η πλειονότητα του πληθυσμού μιας χώρας προσβάλλεται από την νόσο.
Μεγάλες πανδημίες γρίπης είχαμε το 1918, το 1957, το 1968 και το 1977.
Εξ αυτών η πιο σοβαρή ήταν αυτή του 1918 που θρηνήσαμε 21 εκατομμύρια θανάτους.
Ο χρόνος επώασης της γρίπης είναι 1-3 ημέρες και ο πάσχων μεταδίδει τη νόσο 1 ημέρα πριν και 3-7 ημέρες μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων.
Τα κύρια συμπτώματα της γρίπης είναι:
Τα έντονα συμπτώματα της γρίπης διαρκούν 4-6 ημέρες, ενώ πλήρης αποκατάσταση της υγείας έχουμε 7-10 ημέρες μετά την έναρξη των συμπτωμάτων. Μερικές βαριές περιπτώσεις μπορεί να κρατήσουν και μερικές εβδομάδες, ενώ σε αρκετά άτομα η γρίπη αφήνει ένα βήχα και ένα αίσθημα αδυναμίας που κρατά μερικές εβδομάδες.
Η σημασία της γρίπης σαν νόσου οφείλεται κυρίως στην ταχύτητα εξάπλωσής της και στη βαρύτητα των επιπλοκών που, ευτυχώς, σπάνια εμφανίζονται. Οι επιπλοκές που είναι τα κύρια αίτια θνησιμότητας από γρίπη αφορούν κυρίως το αναπνευστικό σύστημα και εκδηλώνονται με πνευμονία ή βρογχίτιδα. κ.α.
Η γρίπη δεν θα πρέπει να συγχέεται με το κοινό κρυολόγημα που προκαλείται από διαφορετικούς ιούς, είναι πολύ πιο συχνό και εκδηλώνεται συνήθως με ελαφρότερη συμπτωματολογία.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση τόσο του κοινού κρυολογήματος όσο και της γρίπης γίνεται συμπτωματικά, προσπαθούμε δηλ. με διάφορα πρακτικά ή φαρμακευτικά μέσα να ανακουφίσουμε τον πάσχοντα από τα συμπτώματά του.
Στην πλειονότητα των περιπτώσεων η ανάπαυση σε θερμό περιβάλλον και τα ζεστά πώματα αρκούν για να δώσουν την ευκαιρία στη νόσο να κάνει τον κύκλο της και να υποχωρήσει. Σπανιότερα θα χρειασθεί κάποιο αντιπυρετικό, παυσίπονο, αντιβηχικό ή αποσυμφορητικό της μύτης.
Τα αντιβιοτικά δεν έχουν καμία δράση στις ιώσεις και κατά συνέπεια δεν έχουν θέση στη γρίπη. Διαπράττει μεγάλο λάθος πολύς κόσμος που καταφεύγει στη λήψη αντιβιοτικών από μόνος του ή μετά από πίεση στο γιατρό του.
Υπάρχουν 3 βασικοί τύποι ιών που προκαλούν τη γρίπη ήτοι ο Α, ο Β και ο C. Ο τύπος Α προκαλεί τις πιο σοβαρές λοιμώξεις και ο C τις πιο ελαφρές. Έξαρση της γρίπης παρουσιάζεται μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαρτίου οπότε και εκδηλώνονται κάθε χρόνο σποραδικά κρούσματα.
Κάθε 2-3 χρόνια συνήθως έχουμε εμφάνιση επιδημιών γρίπης, ενώ κάθε 10-15 χρόνια έχουμε πανδημίες όπου η πλειονότητα του πληθυσμού μιας χώρας προσβάλλεται από την νόσο.
Μεγάλες πανδημίες γρίπης είχαμε το 1918, το 1957, το 1968 και το 1977.
Εξ αυτών η πιο σοβαρή ήταν αυτή του 1918 που θρηνήσαμε 21 εκατομμύρια θανάτους.
Ο χρόνος επώασης της γρίπης είναι 1-3 ημέρες και ο πάσχων μεταδίδει τη νόσο 1 ημέρα πριν και 3-7 ημέρες μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων.
Τα κύρια συμπτώματα της γρίπης είναι:
- πονοκέφαλος
- πόνοι στις αρθρώσεις και στην πλάτη
- ζάλη και ίλιγγος
- αδυναμία και κομάρες
- πυρετός υψηλός που έρχεται συνήθως απότομα και συνοδεύεται από ρίγη και διαρκεί 3-4 ημέρες
- έντονοι ιδρώτες
Τα έντονα συμπτώματα της γρίπης διαρκούν 4-6 ημέρες, ενώ πλήρης αποκατάσταση της υγείας έχουμε 7-10 ημέρες μετά την έναρξη των συμπτωμάτων. Μερικές βαριές περιπτώσεις μπορεί να κρατήσουν και μερικές εβδομάδες, ενώ σε αρκετά άτομα η γρίπη αφήνει ένα βήχα και ένα αίσθημα αδυναμίας που κρατά μερικές εβδομάδες.
Η σημασία της γρίπης σαν νόσου οφείλεται κυρίως στην ταχύτητα εξάπλωσής της και στη βαρύτητα των επιπλοκών που, ευτυχώς, σπάνια εμφανίζονται. Οι επιπλοκές που είναι τα κύρια αίτια θνησιμότητας από γρίπη αφορούν κυρίως το αναπνευστικό σύστημα και εκδηλώνονται με πνευμονία ή βρογχίτιδα. κ.α.
Η γρίπη δεν θα πρέπει να συγχέεται με το κοινό κρυολόγημα που προκαλείται από διαφορετικούς ιούς, είναι πολύ πιο συχνό και εκδηλώνεται συνήθως με ελαφρότερη συμπτωματολογία.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση τόσο του κοινού κρυολογήματος όσο και της γρίπης γίνεται συμπτωματικά, προσπαθούμε δηλ. με διάφορα πρακτικά ή φαρμακευτικά μέσα να ανακουφίσουμε τον πάσχοντα από τα συμπτώματά του.
Στην πλειονότητα των περιπτώσεων η ανάπαυση σε θερμό περιβάλλον και τα ζεστά πώματα αρκούν για να δώσουν την ευκαιρία στη νόσο να κάνει τον κύκλο της και να υποχωρήσει. Σπανιότερα θα χρειασθεί κάποιο αντιπυρετικό, παυσίπονο, αντιβηχικό ή αποσυμφορητικό της μύτης.
Τα αντιβιοτικά δεν έχουν καμία δράση στις ιώσεις και κατά συνέπεια δεν έχουν θέση στη γρίπη. Διαπράττει μεγάλο λάθος πολύς κόσμος που καταφεύγει στη λήψη αντιβιοτικών από μόνος του ή μετά από πίεση στο γιατρό του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου